முள்ளரும்பு மரங்கள் – 3 ஓவியங்கள் : ரவி பேலெட் மயிலு குஞ்சு மோன் அப்பாவின் தூரத்துச் சொந்தக்கார ர் . தன்னுடைய கிராமத்தில் ஒரு சினிமாக் கொட்டகைக்குள்ளே நடந்த அடிதடியில் சிக்கி அங்கிருந்து தலைமறைவாகி எங்களூருக்கு ஓடிவந்தவ ர் . மயிரு என்பதைச் சற்றே மாற்றிய மயிலு எனும் தனது பட்டப் பெயரை அவர் வெறுத்தார். “டேய் மயிலு..” என்று அழைப்பவர்களிடம் “பல கத்திக் குத்துக் கேசுல போலீஸு தேடிட்டிருக்கிற ஆளு நானு.. தெ ரியு மா டா வெண்ணைகளா ?” என்றெல்லாம் வீம்புக்குக் கேட்பார். ஆனால் யாரோ கழுத்தைப் பிடித்துத் தள்ளிவிட்டதில் பயந்து நடுங்கி ஊரைவிட்டே ஓடி மலையேறி வந்தவன்தான் மயில் என்று என் அம்மா சொன்னார். எங்களூரில் மற்ற சொந்தங்கள் இருந்தும் பெரும்பாலும் எங்கள் வீட்டில்தான் தங் கினார். நேராநேரம் ருசியாக உண்பதும் எந்நேரமும் போர்த்திக்கொண்டு தூங்குவதும் மயிலின் கட்டாயத் தேவைகளாக இருந்தன. “டேய் குஞ்சுமோனே.. இந்த வீட்டுல எவ்வளவு வேல கெடக்குதுடா? எதாவதொண்ணுக்கு நீயும் கொஞ்சம் ஒதவக்கூடாதா?” என்று என் அம்மா ஒரேயொரு முறை கேட்டதற்கு மயில் செய்த காரியம் தெரியுமா? அம்மாவை ஏறெடுத்துப் பார்க்க ப் பிடிக்காத ஒரு நாத்